روش تفسیر  

در منابع لغوی‌ این واژه درمنابع عربی نیز چنین می‌خوانیم: «نهج: طریق نهج: بین واضح... و سبیل منهج: کنهج و منهج‌الطریق: و ضحه، و النهج‌الطریق: وضح و استبان و صار نهجا واضحا بینا»(2).

در تعریف اصطلاحی «روش» (منهج) نیز چنین آورده‌اند: «راهی است روشن برای تعبیر از چیزی یا انجام دادن کاری یا یادگیری چیزی براساس مبادی و نظامی معین و معلوم به قصد رسیدن به غایتی معین و معلوم»(3).

  اینک با این توضیح‌ها می‌توانیم «روش تفسیری» را چنین تعریف کنیم: «روش تفسیری، مستند یا مستنداتی است که مفسر براساس آن، ایده و مفهومی را که خود ساخته و پرداخته است به عنوان تفسیر و مقصود کلام الهی معرفی می‌کند و برای کشف معانی از الفاظ قرآن، ربط الفاظ به یکدیگر و نیز برای کشف دلالات و احکام قرآنی از آن مستند یا مستندات پیروی می‌کند».

ناگفته پیداست که هر مفسر روش‌ها و مبانی دیگر را برای رسیدن به مقاصد قرآن ناکافی می‌داند و یا آن‌ها را مردود می‌شمارد.

برای درک مفاهیم قرآن، شیوه ها و نظرات مختلفی بیان شده است . از جمله مواردی که در سال های اخیر مطرح شده است ایجاد تحول و دگرگونی در عرصه ی ارائه تفسیر قرآن کریم ، منطبق با ضرورت ها و شرایط جامعه است . 

انواع روش های تفسیری:

روش تفسیر ترتیبی

روش ترتیب موضوعی

آنچه تا کنون بیشتر مورد توجه بوده است، تفسیر ترتیبی می باشد.(4)

منابع:

1.محمدمعین،فرهنگ فارسی،ج4،ص4864.
2.ابن منظور،لسان العرب،ج14،ص300.
3.نقراشی،مناهج المفسرین،دارنهضه،ص13.
4. تفسیر موضوعی قرآن- دکتر علی اکبر شایسته نژاد

سایر خدمات تیم

 

در صورت علاقه مندی به یادگیری کامل مبحث شیوه های تفسیر، جهت پیش ثبت نام و یا  شرکت در دوره ها کلیک کنید.

جهت پیش ثبت نام  کلیک کنید...

در صورتی که به مشاوره پیرامون موضوع فوق علاقه دارید کلیک کنید...

اطلاعات بیشتر کلیک کنید...